Cewki silnika krokowego

Jak sprawdzić wyprowadzenia silnika krokowego

Jak sprawdzić wyprowadzenia silnika krokowego? Często przy silnikach krokowych z demontażu brak jest informacji o wyprowadzeniach, kolory przewodów również bywają różne u różnych producentów. Trzeba sobie więc radzić samemu.

Do tego będzie potrzebny nawet najtańszy multimetr czyli miernik uniwersalny. Niektóry radzą sobie z tym podłączając napięcie pod silnik i sprawdzanie czy drga. Jak dla mnie jest to jednak dużo bardziej czasochłonne i męczące niż po prostu sprawdzenie rezystancji cewek miernikiem. Jak sprawdzić wyprowadzenia silnika krokowego za pomocą omomierza opisuję poniżej.

 

W przypadku silników bipolarnych z 4 wyprowadzeniami sprawa jest najprostsza:

Silnik bipolarny
Silnik krokowy bipolarny – 4 przewody

Podłączamy jedną probówkę omomierza do pierwszego wyprowadzenia silnika. Drugą zaś sprawdzamy po kolei 3 pozostałe przewody/piny. Tu nie ma większej filozofii, tylko jeden z trzech pozostałych wyprowadzeń wskaże jakąś wartość, reszta będzie pokazywać przerwane połączenie.

Pierwsza znaleziona para przewodów to pierwsza cewka, pozostałe 2 przewody to cewka druga. Teraz wystarczy podłączyć te dwie pary przewodów do sterownika zgodnie z opisem: Podłączanie silnika krokowego.

 

Jak sprawdzić wyprowadzenia silnika krokowego unipolarnego – 6 przewodów:

Silnik krokowy unipolarny – 6 przewodów
Silnik krokowy unipolarny – 6 przewodów

W 6-cio przewodowym silniku krokowym sprawa się nieco komplikuje, ale ogólna zasada pozostaje taka sama.

Wpinamy jedną probówkę omomierza do pierwszego (A) wyprowadzenia silnika. Drugą sprawdzamy pozostałe przewody lub piny. I teraz: Dla pierwszej cewki znajdziemy 2 wyprowadzenia wskazujące różne wartości: mniejszą (A’ – krótsza cewka) i większą (C – dłuższa cewka). Gdy znajdziemy pierwszą trójkę przewodów, tak samo sprawdzamy pozostałe wyprowadzenia. (B, B’, D)

 

Jak sprawdzić wyprowadzenia silnika krokowego unipolarnego – 8 przewodów:

Silnik krokowy unipolarny – 8 przewodów
Silnik krokowy unipolarny – 8 przewodów

Tu sprawa jest ponownie prosta, tyle tylko, że mamy całkiem sporą ilość możliwości więc sprawdzanie wyprowadzeń silnika może być nieco czasochłonne. Na szczęście dla każdego jednego przewodu jest tylko jeden przewód zamykający obwód i w ten sposób łączymy je w pary. Nie sposób się pomylić. Następnie podłączamy do sterownika zgodnie z tym poradnikiem.

Cewki silnika krokowego

Podłączanie silnika krokowego

Podłączanie silnika krokowego.

Nie da się ukryć, że nowe silniki krokowe do drukarki 3D to stosunkowo spory wydatek w porównaniu do innych komponentów. Kupując je u polskich dystrybutorów nieraz trzeba się liczyć z kosztami rzędu 250-350 zł za komplet 5 sztuk nowych silników. To sporo gdy chcemy złożyć tanią drukarkę 3D do domowych zastosowań. Dlatego wiele osób decyduje się na kupno używanych silników z demontażu.

To może być dobry krok zważywszy na to, że silniki krokowe raczej nie są sprzętem który lubi się często psuć. Wiele z nich posiada również roczną gwarancję lub co najmniej gwarancję rozruchową. A przy tym są do 10 (!) razy tańsze niż nowe silniki krokowe.

Problemem może być czasem odpowiednie podłączenie takich silników. Szczególnie gdy kupimy silniki z jakiejś rzadkiej i małej partii dla których nie sposób znaleźć specyfikacji technicznej. Podłączanie silnika krokowego bipolarnego oraz unipolarnego spróbujemy objaśnić w tym wpisie.

Najczęściej spotykane silniki krokowe posiadają 4, 6 lub 8 wyprowadzeń. Silniki z 4 wyprowadzeniami to silniki bipolarne, pozostałe określa się mianem unipolarnych. Jak rozpoznać wyprowadzenia dla danego silnika można znaleźć tutaj.

Na przykładzie układu A4988:

Podłączanie silnika krokowego - A4988
Podłączanie silnika krokowego – A4988

 

Silniki bipolarne to najmniejszy problem, 4 przewody podłączamy w następujący sposób:

Silnik krokowy bipolarny - 4 przewody
Silnik krokowy bipolarny – 4 przewody

A -> 1A
C -> 1B
B -> 2A
D -> 2B

 

Silniki unipolarne – 6 przewodów:

Silnik krokowy unipolarny - 6 przewodów
Silnik krokowy unipolarny – 6 przewodów

Tak samo jak w silniku bipolarnym tyle że z pominięciem półcewek A’ oraz B’.

A -> 1A
C -> 1B
B -> 2A
D -> 2B

 

Silniki unipolarne – 8 przewodów:

Silnik krokowy unipolarny - 8 przewodów
Silnik krokowy unipolarny – 8 przewodów

W silnikach 8 przewodowych jest po 2 cewki na fazę, można je więc podłączyć szeregowo lub równolegle.

 

Podłączenie szeregowe:

Łączymy wyprowadzenia A’ i C’. Tak samo łączymy wyprowadzenia B’ i D’.

Reszta tak samo jak poprzednio, czyli:

A -> 1A
C -> 1B
B -> 2A
D -> 2B

 

Podłączenie równoległe:

A i C’ -> 1A
A’ i C -> 1B
B i D’ -> 2A
B’ i D -> 2B

 

Opis jak sprawdzić wyprowadzenia w przypadku braku datasheet’a dla danego silnika można znaleźć tutaj.

Arduino Mega 2560 Problem z CH340

Arduino Mega 2560 Problem z wgrywaniem

Poza oryginalnymi Arduino Mega 2560 w sieci można znaleźć wiele ofert tzw. klonów. Arduino to projekt otwarty więc wszelkie informacje dotyczące budowy płytki drukowanej można pobrać z internetu. Wykorzystują to producenci zamienników oferując produkt funkcjonalnie identyczny tyle że tańszy nieraz ponad dwukrotnie. A skoro nie widać różnicy, po co przepłacać?

Problem pojawia się jednak czasem przy próbie wgrania czegokolwiek na taki układ. Może nas spotkać bowiem taka informacja w IDE Arduino.

stk500_recv(): programmer is not responding

Jako że projekt jest otwarty daje to producentom klonów wolną rękę w doborze komponentów użytych do ich wykonania. Wykorzystują oni zatem tani kontroler – konwerter z USB na porty szeregowy – CH340. Nie byłoby większego problemu gdyby nie fakt że nie jest tak łatwo znaleźć działające sterowniki do tego kontrolera.

Nam się jednak udało i zamieszczamy je dla potomnych na naszej witrynie w dziale download. Może komuś oszczędzi godzin szukania i głowienia się w czym problem.

Strona źródłowa – CH340 Sterowniki

 

Modyfikacja zasilacza ATX

Modyfikacja zasilacza ATX

Często klasyczne zasilacze ATX przy znacznym obciążeniu linii  12 V potrafią płatać figle. Chodzi mi tu dokładnie o nagłe wyłączenie się zasilacza, co w przypadku wykorzystania ich do zasilania drukarek 3D może być mocno frustrujące.

 

Taka sytuacja..

Wyobraźmy sobie 6 godzinny wydruk przerwany w połowie tylko przez to, że napięcie skoczyło nieco wyżej niż 12V. Chociaż sam zasilacz spokojnie dałby temu radę, to układ sterujący wewnątrz odcina napięcie. Nie ma się co temu dziwić, w końcu zasilacze ATX przeznaczone są do sprzętu komputerowego które jest znacznie czulsze na wahania napięcia, i często muszą dostarczać prąd do zestawów wartych po kilka – kilkanaście tysięcy złotych. Nie ma wtedy mowy o wysokich niedokładnościach podawanego napięcia.

Prawdę mówiąc, nie spodziewałem się u siebie takich objawów. Próbując zasilić swoją pierwszą autorską drukarkę 3D, która zarazem miała trafić niedługo do sprzedaży, napotkałem problemy podobne do większości ludzi próbujących nieco tańszymi sposobami dać swoim drukarkom nieco prądu.

Zacząłem szukać. Wszędzie, na polskich i zagranicznych forach te same odpowiedzi: „Obciąż linie 5V”, „Dorzuć żarówkę na 5V”, „Podepnij rezystor”, „Make some dummy load on 5V”… I pewnie mają rację, na wielu zasilaczach ten sposób zapewne się sprawdza. Sęk w tym, że mój stary ModeCOM 400W miał w nosie takie metody i wyłączał się nadal niezależnie od tego co i ile bym mu tam pod to 5V wpakował.

 

ModeCOM Feel III - 400W
Naklejka znamionowa niesfornego zasilacza..

 

Jak nie po dobroci to na siłę..

Nie ma rady, może i kieszeń nie jest wypchana po brzegi podobizną Władysława II Jagiełły ale nie byłoby mi raczej szkoda 100 zł na normalny zasilacz przemysłowy 12 V 20A.. Jednak mam to do siebie, że lubię postawić na swoim i stwierdziłem, że mu po prostu nie odpuszczę. Prędzej dam mu się spalić. Wiedziałem że on może, tylko że mu się nie chce..

Śrubokręt w rękę i popuszczamy mu śrubki.. Wita mnie mniej więcej coś takiego:

ModeCOM Feel III - 400W
Wnętrzności owego zasilacza ATX..

 

Szybki skan po bebechach, i… Namierzony! Teraz trzeba skorzystać ze zdobyczy cywilizacji – odpalamy Google.

 

SG6105DZ - ModeCOM Feel III - 400W - Modyfikacja zasilacza ATX
Oto zawiniątko – SG6105DZ

Znalazłem DataSheet’a SG6105DZ, po szybkim przeglądnięciu na pierwszy rzut idą wejścia 2, 3 i 7. Według schematu na piny z tymi numerami podawane jest napięcie odpowiednio 3.3V, 5V i 12V. Układ najpewniej porównuje je z jakimiś wartościami zadanymi i przy zbyt dużym lub zbyt małym napięciu robi swoje.. Czyli odcina nam zasilanie 😉 Pod lupę poszło jeszcze wejście 4 – „Over-power sense input.” Też do modyfikacji.

W pierwszej próbie zwyczajnie rozłączyłem wymienione wejścia ucinając im nóżki. Testy i.. porażka. Efekt ten sam, nieraz zasilacz wstawał tylko na ułamek sekundy i padał od razu. Nie zniechęcony rzuciłem jeszcze raz okiem w datasheet’a, rozwiązanie było przed oczami cały czas niedostrzeżone. Wymienione piny a w szczególności nr 4 kiedy nie używane muszą być podpięte do masy.

ModeCOM Feel III - 400W - modyfikacja zasilacza ATX
Ręczna robótka i zasilacz ATX śmiga jak powinien.

 

Tak też lutownica w rękę, ze dwa kabelki, trochę cyny i voilà! PrintO drukuje już którąś dobę z kolei a zasilacz ATX nie wyłącza się, jak to miał w zwyczaju nawet po pół czy po godzinie czasu. Sprawę uważam za rozwiązaną i zamkniętą 😉

 

Podsumowując..

Jeżeli wszelkie inne i łatwiejsze sposoby zawiodą, warto spróbować zmusić zasilacz do działania w wyżej opisany sposób. Należy jednak pamiętać, że:

a) nie każdy zasilacz będzie oparty o SG6105DZ. Podobnych układów jest mnóstwo, i każdy może mieć inaczej umieszczone wejścia zabezpieczeń. Przed modyfikacją sprawdź datasheet dla układu w Twoim zasilaczu.

b) po modyfikacji zasilacz ATX nie posiada już zabezpieczeń nadnapięciowych – należy w ów czas szczególnie dokładnie sprawdzać jakość połączeń gdyż jak mniemam zwykłe zwarcie może doprowadzić do usmażenia całego zasilacza. I kto wie co jeszcze..

c) klasycznie – z prądem nie ma żartów, nie wiem czy wszystkie zasilacze ATX i czy w ogóle posiadają jakiś układzik rozładowujący kondensatory. Ale dla pewności warto zasilacz przed otwarciem rozładować albo dać mu chwilę odpocząć. Raz rozładowywałem 3 kondensatory po 15’000 uF (w sumie 45’000uF) pilnikiem do metalu i dziury w nim wypalone przeszły moje oczekiwania.. 😉